In de zomer van 2014 logeerden er gasten bij ons, die op een dag een wandelingetje gingen maken naar het dorpje Monastero Bormida. Een heerlijke wandeling van ruim een half uur, en als je geluk hebt kom je onderweg een ree of fazant tegen. Ook angstige katjes zie je vaak wegschieten. Maar wat onze gasten meemaakten was wel bijzonder. Op de terugweg hoorden ze gekwaak en liep er een klein jong gansje achter hun aan. Als zij stopten, bleef het gansje ook staan en een paar nieuwe ouders…. Eenmaal bij ons huis aangekomen, was het even bedenken wat nu. Wij hebben gasten, én een hondje en een poes, dus dat was geen optie. Toen bedacht ik me dat onze benedenburen een heel stel kippen, ganzen en ander pluimvee heeft. Het beestje is gewoon ontsnapt en is de weg kwijt!! Dus wij een doos gepakt, gansje erin en met de Ape naar de buren gebracht. Het gansje was niet van hun, maar was welkom daar, plaats genoeg zei buurman met een glimlach! Iedere keer als ik langs reed, keek ik even of ik ons gansje ergens zag, maar er waren er meer, dus moeilijk te zien.

Toen werd het kerst en een paar dagen ervoor kwamen buurvrouw en buurman naar boven rijden (dat doen ze niet zo vaak) en overhandigde mij een plastic tasje. Alsjeblieft…..eerlijk verdeeld, zeiden ze met een trotse glimlach van oor tot oor. Owow ik had een vaag vermoeden, en dat werd de harde waarheid: in het tasje lag een dode gans, gehalveerd… Onze gans. Lekker, zei buurvrouw, nu in de vriezer doen en met kerst eten. Tja daar sta je dan met een magnetronmaaltijden en afhaaleten verleden, wat moest ik hiermee. Nou bedankt buurvrouw, zei ik. Het gansje verdween in de vriezer en de dag voor kerst laten ontdooien. Ik had nog niet helemaal in het zakje gekeken maar toen ik het verwijderde……… daar lag ze me aan te kijken, bah. Heel haar kop en nek zat er nog aan, en ook de poten. De buren hadden de rug eraf gesneden en mij de rest gegeven. Manlief erbij gehaald, ga jij dat maar doen hoor…. Eh, nee liever niet, we stonden erbij en keken naar haar. Toen heb ik haar met veel respect in de kliko gelegd en gedacht, je hebt een kort maar vast heel fijn leven gehad.. en vervolgens een (gekochte) varkenshaas gebraden. Sorry gansje, ik zal nog veel moeten leren hier in Piemonte… rust zacht!!